Urodzony w Sanlścar de Barrameda (Cįdiz) 3 sierpnia 1946 r.

Zmarł w Jerez de la Frontera 18 października 2003 r.

            Urodził się w Sanlścar de Barrameda (Cįdiz) 3 sierpnia 1946 r. został ochrzczony 14 sierpnia 1946 r. w kościele Nuestra Seńora de los Angeles. Jego rodzice Antonio i Maria del Rosario mieli pięcioro dzieci, z których pierwszym był Antoni.

Po ukończeniu nauki w szkole braci szkolnych pozostał z rodziną, aby pomagać ojcu w pracy na wsi. Po odbyciu służby wojskowej, 15 kwietnia wstąpił do Zakonu Szpitalnego św. Jana Bożego, a 28 września 1971 r. złożył profesję czasową. Wysłany do Ekwadoru w Ameryce Łacińskiej, śluby wieczyste złożył 8 marca 1978 r.

Po okresie spędzonym w Ameryce Łacińskiej służąc ubogim i chorym, uznał potrzebę doskonalenia swojego przygotowania zawodowego. Wrócił do Hiszpanii, pozostając w kraju przez trzy lata, oprócz nauki, realizował swoje powołanie opiekując się chorymi w Kordobie i Madrycie. W 1983 r. powrócił do Ameryki Łacińskiej do Kliniki św. Jana Bożego w Arequipie (Peru). W styczniu 1995 r. przez dwa miesiące opiekował się rannymi i zajmował się pochówkiem poległych w konflikcie między Peru a Ekwadorem, które bez oficjalnego wypowiedzenia wojny walczyły o określenie granic terytorialnych. W tym samym roku został mianowany przełożonym wspólnoty w szpitalu św. Jana Bożego i schroniska św. Jana Bożego w Quito, którą to funkcję pełnił przez 8 lat. W tym czasie brat Antoni stworzył i rozwinął ośrodek, w którym przyjmowano bezdomnych, niepełnosprawnych, rodziny w potrzebie, odpowiadając na liczne moralne i społeczne ubóstwa, które się pojawiały. Był to okres, w którym działalność opiekuńcza prowadzona przez brata Antoniego miała duży oddźwięk, dzięki czemu udało mu się rozwinąć krajowy i międzynarodowy ruch pozyskiwania jałmużny na rzecz swojego dzieła.

Ze względu na słaby stan zdrowia, 10 grudnia 2002 r. wrócił do Hiszpanii. Brat Antoni przeszedł badania kontrole w szpitalu Virgen del Rocķo oraz w szpitalu św. Jana Bożego w Bormujos (Sewilla), gdzie stwierdzono u niego nieuleczalną chorobę.

W dniu 30 września 2003 r. z powodu pogarszającego się stanu zdrowia, został przeniesiony do szpitala św. Jana Grande w Jerez de la Frontera (Cįdiz). W obliczu tej sytuacji brat Antoni z pogodą ducha przyjął wolę Bożą, pocieszając swoją matkę i rodzinę, mówiąc: „Matko, tak to już jest, rzeczy, które pochodzą od Boga, muszą być przyjmowane takimi, jakie są, z akceptacją chrześcijańską”.