Zakon Szpitalny św. Jana Bożego i jego dzieła na całym świecie stanowią dla mnie przykład charyzmatu szpitalnictwa, humanizacji i służby.

Przez ponad 20 lat mojej pracy w Klinice Szpitala Uniwersyteckiego św. Rafała bracia naznaczyli moje życie osobiste i zawodowe swoim przykładem, kierownictwem i dobrocią. Odcisnęli na mnie niezmywalne piętno, które zmieniło mój sposób postrzegania chorych i potrzebujących, nauczyli mnie patrzeć wzrokiem pełnym współczucia, solidarności, pomocy, miłości i przywiązywać najwyższą wagę do szacunku dla każdego człowieka.

Nauczyłam się podziwiać, przeżywać, bronić i miłować zasady i wartości Zakonu Szpitalnego św. Jana Bożego: prostotę, którą charakteryzują się bracia i która czyni ich wyjątkowymi; ich sposób działania, pełen pokory, współczucia i człowieczeństwa; ich ból z powodu cierpienia innych, ich troskę o ubogich, ich oburzenie niesprawiedliwością.

Nauczyłam się bronić ze stanowczością i odwagą ich wartości, ideałów i dzieł.

Czuję się tu jak w domu. Nauczyłam się kochać moją pracę i uważać to miejsce za najlepsze z możliwych, nie pragnąc być nigdzie indziej. Jestem szczęśliwa tu, gdzie jestem.

Dziękuję za możliwość współdzielenia z wami mojego życia osobistego i zawodowego. Jestem dumna z tego, że należę do Rodziny Szpitalnej Zakonu św. Jana Bożego.

Dziękuję, że tyle robicie dla innych, nie prosząc o nic w zamian. Dzięki z całego serca!