Zakon Bonifratrów znam do dzieciństwa. Pamiętam wizyty braci w domu moich dziadków, gdzie przychodzili po jałmużnę. Później towarzyszyłem mojemu ojcu w pracy, gdzie mogłem zaobserwować na jego przykładzie, czym jest przynależność do Rodziny św. Jana Bożego. Od 22 lat pełnię moją posługę pracując dla Zakonu Szpitalnego na różnych stanowiskach, najpierw jako pracownik na Oddziale Neurochirurgii, następnie na Oddziale Dziecięcym i w końcu na Oddziale Neonatologii, gdzie od 10 lat jestem ordynatorem. PAMIĘTAM, że od pierwszej chwili czułem coś wyjątkowego, przynależąc do Zakonu Szpitalnego. Jako osoba świecka związana z Zakonem, jestem szczęśliwy, że realizując motto naszego Założyciela: “czynić dobro i czynić je dobrze”, mogę rozwijać nie tylko moje życie zawodowe, ale też osobiste i duchowe.

Jestem wdzięczny wszystkim braciom za bezwarunkowe wsparcie, jakiego mi zawsze udzielali i za dzielenie się nie tylko dobrymi chwilami, ale też trudnościami, których nie brakuje w naszej wspólnej wędrówce. BĄDŹMY ZAWSZE ZAANGAŻOWANI W WYKONYWANĄ PRACĘ, DLA DOBRA POTRZEBUJĄCYCH I ICH RODZIN.