Minęły prawie trzy lata odkąd zaczęłam współpracować z Zakonem Szpitalnym św. Jana Bożego, a raczej, od kiedy otrzymałam “dar” ubogacenia doświadczenia zawodowego wartościami szpitalnictwa.

Odczuwać potrzebę ubogacenia swojej pracy i mieć możliwość to zrobić, za przykładem innych, jest ogromnym darem, niezależnie od rodzaju sprawowanej funkcji, zarówno w służbie chorym, jak również w zarządzaniu procesami/usługami oraz, jak w moim przypadku, w organizacji zasobów ludzkich.

Szpitalnictwo wymaga zaangażowania, ukierunkowania i rozwoju umiejętności behawioralnych, takich jak ukierunkowanie na cele, poświęcenie, wzajemne zrozumienie, praca zespołowa.

Od samego początku przyjęłam za swoją filozofię szpitalnictwa i wynikające z niej zaangażowanie, które jest potrzebne do tego, by sprawić, aby było ono "widoczne" i aby było dostrzegane przez osoby korzystające z naszej opieki.

W tych latach miałam okazję rekrutować młodych ludzi, specjalistów w zakresie zarządzania służbą zdrowia w jednej z najlepszych szkół w Europie, a także uczestniczyć w ich procesie adaptacji w dziele; ten proces miał na celu połączenie zarządzania, szpitalnictwa i kultury korporacyjnej.

Myślę, że szpitalnictwo, dodane jako nawóz, gdy roślina rośnie, z dużym prawdopodobieństwem sprawi, że roślina stanie się "silna" i wyda wspaniałe owoce.

Jaki jest wniosek?

Połączenie formacji w zakresie szpitalnictwa z formacją zawodową, jest zwycięską kombinacją dla wzrostu i rozwoju talentów!