Dla mnie szpitalnictwo jest...

Dla kogoś takiego jak ja, kto jest zmuszony myśleć w kategoriach przedsiębiorstwa i ekonomii, łatwo jest stracić z oczu szpitalnictwo. Jako administrator ośrodka dla osób starszych, jest dla mnie wyzwaniem, aby mimo presji ekonomicznej, szpitalnictwo było dużo ważniejsze niż wiele innych rzeczy.

Kluczowym doświadczeniem była dla mnie pielgrzymka do Grenady w 2009 roku. Oczarowany tym wspaniałym miastem, podążałem śladami św. Jana Bożego, zdając sobie sprawę, jak ten święty potrafił zupełnie zrezygnować z samego siebie, aby poświęcić się innym. Wspomnienie tej pielgrzymki pomaga mi – choć nie zawsze – pamiętać o zasadach św. Jana Bożego i odpowiednio do nich działać. Jestem bardzo wdzięczny za to doświadczenie.

W mojej pracy – w bonifraterskim ośrodku dla osób starszych w Neuburgu w Niemczech – szpitalnictwo oznacza przede wszystkim odnosić się w sposób uprzejmy i serdeczny do pacjentów ośrodka. Jest to dla mnie najważniejsze.

Również i ja, kiedy muszę udać się na wizytę do lekarza, chciałbym być traktowany uprzejmie i serdecznie. Dlatego wkładam cały konieczny wysiłek i poświęcam odpowiednią ilości czasu na wysłuchanie wszystkich próśb naszych pacjentów. Zawsze wtedy kładę też nacisk na wywołanie u osoby starszej poczucia, że jest traktowana jak partner.