Należę do Rodziny św. Jana Bożego od 1983 roku. Dojrzałam w niej duchowo i zawodowo, a w Klinice św. Rafała mogłam w pełni rozwijać moje powołanie do służby.

Moją drogą było życie szpitalnictwem, ale również pokazywanie innym, czym jest Zakon Szpitalny, poznawanie i rozmawianie na temat jego dzieł apostolskich, a zwłaszcza na temat św. Jana Bożego, stając się w ten sposób świadectwem ewangelizacyjnym. Jako wykładowca w szkole od 1994 roku dzielę się z Zakonem moimi umiejętnościami, doświadczeniem i historią mojego życia, dokładam moje ziarenko, kształcąc młodzież i braci zakonnych w zawodzie pielęgniarskim.

Przeżyłam różne radości i smutki w dziełach Zakonu, poznałam życie braci i niektórych świeckich, którzy dawali wierne świadectwo. Szczególnie wspominam rekolekcje dla współpracowników szkoły, kiedy w pracy zostały ze mną tylko 3 osoby i 105 studentów, a zbliżało się wystawianie dyplomów i przyjmowanie nowych kandydatów. W lipcu 2005 roku zostałam dyrektorką. Przyjęłam to wyzwanie, prosząc Boga o mądrość i umiejętność pracowania w jedności z innymi dla wspólnego celu, którym jest “odpowiadać za kształcenie studentów i czuwać nad funkcjonowaniem struktury”. Rezultaty osiąga się, podejmując przyjęte wyzwanie z odpowiedzialnością i ukazując miłość do Zakonu, dzięki Bożemu błogosławieństwu i opiece św. Jana Bożego i św. Rafała Archanioła. Szkoła już niedługo będzie obchodzić jubileusz 40-lecia. Jest liderem wśród szkół pielęgniarskich. Jest niezwykle satysfakcjonujące miłować Boga, Zakon Szpitalny, być szczęśliwym z powodu tego, co się robi, kim się jest i co się ma!