Od 2 listopada 1993 roku jestem członkiem Rodziny św. Jana Bożego, wypełniając moje powołanie do nauczania i służenia innym. Pracuję głównie z pacjentami, którzy przebywają w naszym dziele przez dłuższy okres czasu. Staram się organizować takie zajęcia, żeby pacjenci mogli wyrażać swoje uczucia, emocje i myśli, aby to inspirowało ich także do działania. W roku 2000, przy wsparciu braci, powstała idea utworzenia, w ramach terapii zajęciowej, specjalnej szkoły dla pacjentów, w której stosujemy podejście bio-psycho-społeczne i duchowe, gdzie staramy się motywować pacjentów do dobrego wykorzystania czasu wolnego, do czytania i pisania, dzięki czemu unikają pogorszenia stanu zdrowia i przejścia w choroby w stan chroniczny. Rozwijane są także umiejętności pacjenta, staramy się żaby nauczył się uczyć, szukać, komunikować, wyrażać myśli, słuchać, tworzyć, myśleć, odkrywać, doświadczać i działać w grupie. W szkole pracujemy także nad podstawowymi umiejętnościami potrzebnymi w życiu codziennym.

Razem z dyrekcją naukową szpitala św. Rafała w Pasto, w roku 2013, przeprowadziliśmy badania zatytułowane „Ludyczne zajęcia edukacyjne jako strategia ożywienia terapeutycznego i stymulacji rozwoju psychomotorycznego u długotrwałych pacjentów oddziału psychiatrycznego”. Praca badawcza koordynowana przez doktora Álvaro Miguel Morána została uznana przez Uniwersytet Juan de Castellanos w Tunja–Zona Sur.