Pochodzę ze stanu Tamilnadu, profesję wieczystą złożyłem w Zakonie św. Jana Bożego w 2005 roku.

Urodziłem się jako pierwsze z trojga dzieci w mojej rodzinie. Jako chłopiec marzyłem o tym, aby zostać księdzem, ale moi rodzice nalegali, abym najpierw skończył studia, a potem ofiarował wszystko Bogu. Zgodziłem się. Rozpocząłem studia na Madras University, ale cały czas w sercu nosiłem jednak pragnienie, aby po prostu oddać się Bogu i pozwolić Jemu, aby pokierował mną tak, jak On chce. Zainteresowałem się Braćmi Szpitalnymi św. Jana Bożego, kiedy miałem okazję, żeby odwiedzić jedno z bonifraterskich dzieł i zapoznać się z ich pracą w domu opieki dla osób starszych w Poonamallee. Ogromne wrażenie wywarł na mnie charyzmat szpitalnictwa, którym żyli bracia a także sposób, w jaki opiekowali się osobami starszymi. To doświadczenie i charyzmat św. Jana Bożego zainspirowało mnie tak bardzo, że po ukończeniu studiów w 1995 roku postanowiłem wstąpić do Zakonu Bonifratrów.

Powołanie szpitalnicze, to zaproszenie do uczestniczenia w życiu i misji Jezusa, sprawianie, żeby On był obecny w świecie żyjąc tak, jak On żył. Poprzez moje zaangażowanie, chcę być narzędziem w rękach Jezusa, nieść poprzez szpitalnictwo uzdrowienie, zbawienia i nadzieję w świat. Dlatego podczas tej mojej ziemskiej drogi staram się być jak najwierniejszym naśladowcą Jezusa, odkrywając każdego ranka na nowo, jak bardzo Bóg miłuje człowieka.