Moja współpraca z bonifratrami rozpoczęła się, kiedy ukończyłam psychologię kliniczną i psychoterapię, czyli zdobyłam podstawowe umiejętności niezbędne do wykonywania mojej pracy. Tutaj w dziele poznałam podstawową filozofię Zakonu polegającą na “czynieniu dobra sobie poprzez czynienie dobra innym”. W 2005 roku rozpoczęłam stałą pracę w szpitalu. Przez ten czas doświadczyłam tylu przeżyć, emocji, radości, takiego rozwoju osobistego, zawodowego i duchowego, że trudno ująć to w króciutkich słowach. Dziękuję Bogu za to, że podążam tą drogą, że pracuję w tym szpitalu, z tymi ludźmi, i za to, że byli oni przy mnie w momentach radosnych, smutnych i wspaniałych: na moim ślubie, przy narodzinach dzieci, śmierci mojego ojca... Spotkałam wspaniałych i ujmujących przyjaciół, osoby cudowne i wrażliwe, od których wiele się nauczyłam i z którymi zbudowałam wielką przyjaźń.

Jestem i zawsze będę dumną z tego, że należę do Rodziny św. Jana Bożego, bo noszę w sercu jego charyzmat.