W bonifraterskim ośrodku dla osób niepełnosprawnych w Kainbach w Austrii, co dwa lata wystawiane jest misterium Męki Pańskiej. W tym przedstawieniu (razem z pracownikami i przyjaciółmi placówki) niepełnosprawni podopieczni ośrodka, często sami głęboko dotknięci cierpieniem i bólem, rekonstruują życie i śmierć Pana Jezusa.

Widzowie zawsze są niezwykle poruszeni tym wspólnym projektem, który dobitnie ukazuje także ideę szpitalnictwa. Przygotowania trwają zazwyczaj ponad cztery miesiące. W tym czasie, jako odpowiedzialny za posługę duszpasterską, zajmuję się tekstami i muzyką. Raduję się, mogąc towarzyszyć zespołowi teatralnemu przygotowującemu spektakl. W jednej ze scen uczniowie Chrystusa opowiadają o swoim powołaniu. Pytają Jezusa: “Nauczycielu, gdzie mieszkasz?“ On odpowiada: „Chodźcie, a zobaczycie!“ To zaproszenie skierowane jest także do widzów spektaklu. Chodźcie, a zobaczycie, jak się odnosimy jedni do drugich; chodźcie, a zobaczycie, co jesteśmy zdolni zrobić razem; chodźcie, a zobaczycie, co mamy do powiedzenia. Gościnność przeżywana w duchu Ewangelii to więcej niż zwykłe przyjmowanie gości – zawsze jest także świadectwem Tego, który gości nas na tym świecie: Boga.

Po zakończeniu spektaklu misterium Męki Pańskiej zawsze odbywa się agapa, czyli wspólny posiłek, podczas którego wszyscy razem świętujemy w duchu gościnności. Jedna z pieśni głosi, że: “Gdzie miłość wzajemna i dobroć, tam znajdziesz Boga żywego”. Mogę powiedzieć, że te słowa stają się rzeczywistością, którą przeżywamy w czasie wieczorów, kiedy odbywają się spektakle.