Urodziłam się w Indiach, należę do Zgromadzenia Córek Maryi z Leuca. Kiedy miałam 7 lat zaczęłam uczestniczyć w życiu naszej parafii, chodziłam na spotkania modlitewne, katechizację, należałam do chóru. Wtedy też zaczęłam myśleć o życiu zakonnym. Bardzo chciałam zostać misjonarką, pomagać ubogim i potrzebującym. Wstąpiłam do zakonu zaraz po skończeniu studiów. Po ślubach pracowałam w Kanadzie i w Rzymie, po czym wróciłam do Indii na kilka lat. Następnie zostałam wysłana na Filipiny, gdzie aktualnie jestem dyrektorką Szkoły Specjalnej św. Jana Bożego. Praca w tym dziele była dla mnie czymś zupełnie nowym, ale szybko nauczyłam się kochać te dzieci, które tak bardzo chcą uczyć się nowych rzeczy, a także ich rodziców, którzy tak cierpliwie każdego dnia prowadzą je do szkoły. Bardzo szybko zdałam sobie sprawę, że szpitalnictwo, które jest charyzmatem animującym życie Zakonu Bonifratrów, najpełniej wyraża się w miłości i oddaniu, z jakim bracia i współpracownicy opiekują się tymi dziećmi specjalnej troski. Pracę, którą wykonujemy dla i z niepełnosprawnymi dziećmi jest najbardziej wyrazistym świadectwem miłości, którą Bóg nas umiłował. Uczestniczymy w ten sposób w uzdrawiającej posłudze Kościoła. My w tej posłudze odgrywamy znaczącą rolę. Moja praca na Filipinach a w szczególności w Szkole Specjalnej św. Jana Bożego dała mi najwięcej satysfakcji w całym moim życiu.