Nazywam się Maria Cristina Rudio-Uzarraga, mam 48 lat, jestem mężatką, mamy dwoje dzieci. Urodziłam się w Prowincji Quezon na południe od Manili, obecnie mieszkam w Paranaque City (Metro Manila). Jako pielęgniarka, moja praca dawała mi bardzo dużo satysfakcji. Pracowałam z różnymi organizacjami charytatywnymi. Stykałam się z różnymi ludźmi, w większości porzuconymi, zaniedbanymi, bardzo ubogimi. To nauczyło mnie doceniać wartość życia, zachęciło żeby wkładać jeszcze więcej wysiłku w pomoc innym. Kiedy w 2009 roku rozpoczęłam pracę w poliklinice prowadzonej przez Zakon moje oczy otworzyły się na nieznaną mi dotychczas rzeczywistość, to był początek czegoś zupełnie nowego. Mój dzień rozpoczyna się od modlitwy osobistej w której proszę, abym potrafiła dać z siebie wszystko naszym pacjentom. Jako pielęgniarka daję im mój czas, słucham o ich troskach i uczuciach, staram się nawiązać szczerą i otwartą relację z nimi. Oprócz tego, przygotowujemy specjalne programy, aby pomóc im w ich potrzebach. Uczymy pacjentów zdrowego trybu życia, pokazujemy jak mogą wzrastać duchowo. W ten sposób jestem w stanie praktykować szpitalnictwo pomagając tym ludziom we wszystkich życiowych problemach, traktując ich jak moich braci i siostry, starając się w sposób szczególny zachęcić ich, aby ich życie było w pełni zintegrowane i pełne nadziei. Bóg ma dla każdego z nas swój plan od samego początku, od chwili naszego przyjścia na świat. Nie powinniśmy sami siebie ograniczać. Tak wiele marzeń czeka na to, by zostały zrealizowane. Niech się spełnią, nie pozwólmy, by nadarzające okazje umykały nam, musimy umieć je wykorzystać.