Od 2002 r. pracuję jako sekretarka w szkole specjalnej św. Jana Bożego. Mam poczucie, że zostałam „powołana” na to stanowisko, ponieważ zaproszono mnie, abym się o nie ubiegała. Początkowo nie wiedziałam nic na temat edukacji specjalnej, więc pierwszy rok nie był łatwy. Odkryłam, że praca w szkole specjalnej wymaga umiejętności okazywania ogromnego serca i cierpliwości dzieciom wymagającym szczególnej opieki. Zgodnie z charyzmatem szpitalnictwa, nasze programy i posługa są otwarte dla wszystkich, którym mogą one pomóc, niezależnie od sytuacji finansowej, wyznawanej religii czy statusu społecznego. Jako sekretarka staram się okazywać serdeczność dzieciom i ich rodzinom. Na przykład kiedy rodzice któregoś z dzieci przynoszą skierowanie lekarskie, którego nie rozumieją, dokładnie je im objaśniam. Jako sekretarka zajmuję się wszystkimi szkolnymi dokumentami, ale staram się również zwracać uwagę na szczególne potrzeby i sytuacje uczniów i ich rodzin i nie być nadmiernie wymagającą jeśli chodzi o procedury biurokratyczne i organizacyjne. Nie pozwalamy na to, żeby problemy finansowe utrudniały dzieciom dostęp do edukacji na odpowiednim poziomie. Z tego względu też, kontroluję obecność dzieci. Jeśli przestają przychodzić bez żadnego uprzedzenia, dzwonimy, żeby dowiedzieć się, jaki jest tego powód. Wspieram rodziców i opiekunów, którzy mają problemy, wysłuchując ich i pomagając w rozwiazywaniu różnych problemów. Pomaganie innym jest dla mnie największą radością.