Konferencja Regionalna Afryki, pierwszy etap przygotowań do zbliżającej się Kapituły Generalnej, odbyła się w dniach 4–6 października 2023 r. w szpitalu św. Jana Bożego w Afagnan, Togo. Dzień otwarcia zbiegł się z szeregiem radosnych wydarzeń, m.in.: liturgicznym wspomnieniem wielkiego świętego Kościoła św. Franciszka z Asyżu, imieninami papieża Franciszka, któremu składamy najserdeczniejsze życzenia oraz publikacją adhortacji Apostolskiej „Laudate Deum” (drugiej części encykliki „Laudato Si”).

Oprócz współbraci i współpracowników z Regionu, w Konferencji uczestniczyli: Przełożony Generalny, br. Jésus ETAYO, Radny Generalny br. Pascal AHODEGNON i Sekretarz Generalny br. André SENE.

Tematem najbliższej Kapituły Generalnej będzie: „Szpitalnictwo w zmieniającym się świecie”, a jej metodologia będzie odmienna od tej stosowanej dotychczas przez Zakon. Przede wszystkim w przygotowaniach będziemy dążyć do jak najbardziej inkluzywnego uczestnictwa wszystkich (braci, współpracowników, podopiecznych…) w całym procesie przygotowującym do Kapituły.

Metodologia, ta zaproponowana przez moderatora Kapituły Matthieu Dauma, została szczegółowo wyjaśniona na początku Konferencji, aby wszyscy mogli aktywnie w niej uczestniczyć i odpowiednio przeprowadzić drugi etap, który będzie realizowany w prowincjach.

Prace podczas pierwszej sesji porannej koordynowane przez br. Pascala AHODEGNONA składały się z różnych etapów:

1. Wyjaśnienie metodologii kapituły przez br. Pascala AHODEGNONA.

2. Uważne wysłuchanie przemówienia Ojca Generała, które dotyczyło synodalnego ducha jedności i komunii z ojcami synodalnymi zgromadzonymi właśnie tego dnia w Rzymie. Dla Przełożonego Generalnego przyszłość Zakonu w Afryce zależy od otwartości ducha w opuszczaniu naszych stref komfortu i kierowaniu się na peryferie. Następnie zgromadzeni z wielką uwagą obejrzeli nagrania wideo Matthieu DAUM, moderatora Kapituły Generalnej.

3. Po projekcji filmów miała miejsce krótka dyskusja pomiędzy uczestnikami na sesji plenarnej. Ogólną opinią, która wyłoniła się z tej wymiany, była potrzeba promocji naszej tożsamości, jako braci i współpracowników poza granice naszych wspólnot szpitalnych oraz pragnienie abyśmy dążyli do przezwyciężania wszystkich przeszkód stojących na drodze naszego szpitalnictwa, aby otwierać się na nowe perspektywy.

Popołudnie poświęcone było głównie pracy w grupach, po których miało miejsce spotkanie plenarne, prezentacja wyników prac w grupach i wymiana opinii. Konferencja zakończyła się wspólną modlitwą.