XXVI Światowy Dzień Życia Konsekrowanego
List okólny Przeora Generalnego
Naśladować Chrystusa na wzór św. Jana
Bożego
2
lutego 2022
Do wszystkich braci i wspólnot Zakonu
Drodzy
bracia!
W
dniu 2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego, będziemy obchodzić XXVI Światowy
Dzień Życia Konsekrowanego. Z tego powodu pragnę przesłać najserdecznie
życzenia wszystkim braciom i siostrom naszej Rodziny Szpitalnej oraz zachęcić
Was do dziękowania Bogu za dar powołania do życia konsekrowanego, jakim zostaliśmy
obdarzeni. Jest to powołanie do naśladowania ducha św. Jana Bożego, naszego
Założyciela.
Od
dwóch lat towarzyszy nam pandemia Covid-19, która przyniosła wiele cierpienia
na całym świecie, także w naszej Rodzinie Szpitalnej. Aktualnie, szczególnie w
Europie, obserwujemy nową falę z większą niż kiedykolwiek ilością zarażeń, choć
wydaje się, że dzięki szczepionkom skutki, zwłaszcza zdrowotne, są mniejsze.
Wszyscy mamy nadzieję, że stopniowo pandemia będzie tracić na sile i przestanie
wywierać tak wielki wpływ na nasze życie.
W
tym roku odbędą się kapituły prowincjalne i, jak wiecie, pandemia będzie mieć
wpływ także i na nie. Musieliśmy przełożyć na później kapituły w Azji i
Oceanii. Ufamy, że nie będzie koniecznie przełożenie pozostałych, i że uda nam
się przeprowadzić wszystkie kapituły jeszcze w tym roku. Odbyły się już dwie pierwsze,
w Austrii i w Bawarii.
Kapituły
są bardzo ważnym wydarzeniem w życiu prowincji i Zakonu jako całości. To dar od
Pana, służący animacji życia w każdej prowincji. To również okazja do
dziękowania Bogu za wezwanie, jakie do nas kieruje, byśmy żyli szpitalnictwem i
służyli chorym i potrzebującym. Wszyscy w Zakonie jesteśmy wezwani do tego, by
podczas kapituł praktykować synodalność, wspólnie iść naprzód, słuchać siebie
nawzajem wsłuchując się w głos Ducha Świętego, aby oświetlał On drogę
szpitalnictwa, jaką powinniśmy kroczyć w przyszłości.
Obchodzimy
w tym roku jubileusz 450-lecie wydania bulli Licet ex debito Ojca
Świętego Piusa V, poprzez którą Zakon został zatwierdzony w Kościele. To ważne,
by poznać i rozważyć kontekst historyczny tego wydarzenia oraz jego
konsekwencje, a nie tylko samo wydarzenie jako takie. W tamtym momencie minęło
zaledwie dwadzieścia lat od śmierci św. Jana Bożego i sytuacja braci ze
szpitala św. Jana Bożego w Grenadzie była bardzo trudna. Prawda jest taka, że
istniały konkretne interesy, które bardzo poważnie zagrażały ciągłości dzieła
rozpoczętego przez Jana Bożego. Bracia, kierowani przez Rodrigo de Sigüenza, przełożonego
szpitala w Grenadzie, dużo wycierpieli w ciągu tych lat, także po ukazaniu się
bulli, dopóki ich działalność nie została w pełni uznana. Dlatego ta bulla była
tak ważna dla braci w tamtym czasie i pozostaje taką również dla nas.
Przyniosła uznanie dla dzieła Jana Bożego, pokonując zagrożenia, które w tamtym
momencie oznaczały, że prawdopodobnie zostałoby ono przerwane i zniszczone.
Dzieło
przetrwało dzięki sile charyzmatu i pasji, z jaką żyli bracia w Grenadzie i
innych miejscach, do których dotarli. Lud oraz wierni widzieli to i
poświadczali w tej sprawie na korzyść braci, przyznając, że pełnili piękną
posługę, zaś ich oddanie było bezgraniczne, gdy przyjmowali do swojego szpitala
wszystkich chorych i potrzebujących, jacy do nich docierali, i opiekowali się
nimi z ogromną troską, zaangażowaniem i współczuciem, nie wachali się nawet przed
zajęciem kościoła należącego do szpitala, gdy zaszła taka potrzeba podczas
wojny o Alpujarras. Ta pasja i siła charyzmatu, z jaką żyli bracia w tamtym
czasie na wzór Jana Bożego, na czele m.in. z Rodrigo de Sigüenza,
Sebastianem Ariasem i Pedro Soriano, umożliwiła to, że dzieło szpitalnictwa,
rozpoczęte przez Jana Bożego, otworzyło sobie drogę i pozostało żywe na
przestrzeni czasu aż do naszych dni.
Pamięć
o tym historycznym wydarzeniu powinna nam zawsze pomagać, szczególnie zaś w tym
roku, roku kapituł prowincjalnych, w znajdowaniu kluczowych rozwiązań, jakie
daje nam Duch Święty odnośnie przyszłości naszego Zakonu: pełnego wierności
życia konsekrowanego, pełnej pasji miłości do Chrystusa i oddania bez granic
wobec chorych i potrzebujących, na wzór Jana Bożego.
Niech
ten ważny dzień, XXVI Światowy Dzień Źycia Konsekrowanego, zainspiruje i
zachęci wszystkich braci św. Jana Bożego do przeżywania szpitalnictwa z
entuzjazmem i pasją, z jaką żył św. Jan Boży i jego pierwsi naśladowcy.
Zjednoczeni
w Bogu i w św. Janie Bożym, przyjmijcie braterskie i szpitalnicze pozdrowienia.
Br. Jesśs Etayo