Święto Najświętszej Maryi Panny, Patronki Naszego Zakonu

List okólny Przeora Generalnego


Moi drodzy Bracia, Współpracownicy i Członkowie Rodziny Szpitalnej św. Jana Bożego!


W trzecią sobotę miesiąca, 20 listopada, będziemy obchodzić w Zakonie święto naszej Matki, Najświętszej Maryi Panny - Patronki Rodziny Szpitalnej św. Jana Bożego i Królowej Szpitalnictwa. Jest to dla nas najważniejsza uroczystość Matki Bożej, dlatego pragnę przesłać Wam moje najserdeczniejsze życzenia, a także zachęcić do obchodów tego święta z głęboką pobożnością i radością.


Wciąż żyjemy w czasie pandemii, choć głównie dzięki szczepionkom, sytuacja się poprawia, niestety nierównomiernie i nadal należy zachować ostrożność i niektóre obostrzenia sanitarne. W niektórych miejscach wciąż brakuje szczepionek, a konsekwencje pandemii zwiększają ubóstwo i podatność na zagrożenia. Obecnie w Zakonie nie ma większych ognisk infekcji. To wszystko, pozwala nam wznowić niektóre działania wymagające osobistej obecności i z ostrożnością powrócić do pewnej normalności. Powierzamy naszej Matce, Najświętszej Maryi Pannie, wszystkich tych, którzy nadal cierpią z powodu konsekwencji COVID-19, w naszych dziełach apostolskich i na całym świecie.

Z tej okazji chciałbym Wam przypomnieć o Maryi, Naszej Matce, trwającej w Wieczerniku na modlitwie z uczniami Jezusa, niewiastami i innymi osobami: “Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną .... Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa i braćmi Jego” (Dz 1,12-14).


Ten fragment Pisma Świętego skłania mnie dzisiaj do nowego spojrzenia na Kościół oraz naszą Rodzinę św. Jana Bożego jako jego część, w tym szczególnym momencie. Zaledwie miesiąc temu uroczyście rozpoczęła się droga synodalna, pod hasłem „Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo i misja”, a którego Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów odbędzie się w październiku 2023 roku. Kościół wzywa nas wszystkich, którzy go tworzymy, abyśmy odzyskali poczucie synodalności, fundamentalną cechę Kościoła oraz uczestniczyli w tej nowo rozpoczętej drodze synodalnej. Podczas Mszy św. na rozpoczęcie Synodu Biskupów, 10 października, Papież Franciszek powiedział: “Odbywanie Synodu oznacza wspólne podążanie tą samą drogą. Spójrzmy na Jezusa, który na drodze najpierw spotyka bogacza, potem słucha jego pytań, a w końcu pomaga mu rozeznać, co ma czynić, aby mieć życie wieczne. Spotkać, słuchać, rozeznawać: są to trzy czasowniki Synodu”. Zawsze w świetle kontemplacji i Słowa Bożego.


Chodzi o wspólne podążanie, wspólne przeżywanie przygody ewangelizacji, a w przypadku Zakonu – szpitalnictwa. Trwanie „całej grupy razem z Maryją, Matką Bożą” jest doskonałym obrazem synodalności, który pomoże nam się przebudzić i wyjść poza nas samych, by zjednoczyć się z całą chrześcijańską i szpitalniczą wspólnotą w powierzonej nam misji, w sposób określony przez trzy czasowniki wskazane przez Papieża: wspólne spotkanie, słuchanie i rozeznawanie, otwarte na światło Ducha Świętego i na to, co nam mówi i o co nas prosi.


Pragnę zachęcić wszystkie prowincje, wspólnoty i dzieła Zakonu do udziału w tej drodze przygotowania do Synodu, gdziekolwiek jesteście: na poziomie wspólnotowym, parafialnym, diecezjalnym, życia konsekrowanego, duszpasterstwa zdrowia, duszpasterstwa społecznego lub w jakikolwiek inny możliwy sposób. Jesteśmy częścią Ludu Bożego, musimy połączyć nasze Kościoły lokalne i ośrodki życia konsekrowanego w każdym kraju, podążać razem i ofiarować to, czym jesteśmy i co mamy, eklezjalne szpitalnictwo, zgodnie z duchem św. Jana Bożego. Rozszerzony Zarząd Generalny stworzy grupę, która prześle swoje refleksje do Unii Przełożonych Generalnych. Dokument przygotowawczy i inne dokumenty, które mogą być dla Was pomocne, znajdziecie w diecezjach, w kuriach prowincjalnych, a także w kilku językach w Internecie: www.synod.va. Zadajmy sobie pytanie: w jaki sposób realizuje się dzisiaj to „wspólne podążanie” w Zakonie, w prowincjach i do jakich działań zachęca nas Duch Święty, aby wzrastać w naszej wspólnej drodze?


Synodalność jest również podstawową cechą naszego Zakonu. Istnieje wiele sposobów wyrażenia tej synodalności, jedną z nich są kapituły prowincjalne. W przyszłym roku będą one odbywać się, jeśli stan pandemiczny na to pozwoli, we wszystkich prowincjach. Jest to zatem dla Zakonu czas na przygotowanie kapitulne, można by rzec, przygotowanie synodalne. Jest to wyjątkowa okazja dla prowincji, aby wspólnie zaplanować i przeprowadzić te spotkania w taki właśnie, synodalny sposób, z udziałem wszystkich, wzmacniając komunię wszystkich bez wyjątku, sprzyjając uważnemu i pełnemu szacunku słuchaniu oraz koniecznemu rozeznaniu, aby wola Pana była zawsze spełniona. Zachęcam Was do wspólnego kroczenia, synodalnie, ku przyszłości każdej prowincji i całego Zakonu.


W tej rzeczywistości podąża z nami nasza Matka, Patronka naszego Zakonu. Nigdy nie brakowało, na przestrzeni historii, Jej obecności, pocieszenia i pomocy św. Janowi Bożemu i Zakonowi. Niech, tak jak w Wieczerniku z uczniami Jezusa, towarzyszy ona nam na drodze, którą musimy dzisiaj kroczyć, podczas kolejnych kapituł prowincjalnych i w życiu Zakonu, wszędzie tam, gdzie jest on obecny.


Życzę wszystkim, w imieniu własnym i całej Rodziny Szpitalnej z Kurii Generalnej, radosnego święta Najświętszej Maryi Panny, Patronki naszego Zakonu. Niech towarzyszy zawsze, tak jak w Wieczerniku, całej naszej Rodzinie Szpitalnej i błogosławi naszemu ukochanemu Zakonowi oraz wszystkim jego członkom.


Z braterskimi pozdrowieniami.

 

Br. Jesśs Etayo

Przełożony Generalny
 

Salva questo testoSegnala ad un amicoTorna alla pagina precedenteTorna alla home page