Być samarytaninem w dobie pandemii

2 luty 2021

Do wszystkich Braci i Wspólnot Zakonu

Drodzy Bracia!

2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego, obchodzony będzie XXV Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Z powodu pandemii, która objęła cały świat, Papież Franciszek będzie przewodniczył Eucharystii w Bazylice św. Piotra o godz. 17.30 czasu rzymskiego, z zachowaniem wszelkich środków bezpieczeństwa, a tym samym przy niewielkim udziale wiernych. Liturgia będzie transmitowana na żywo (streaming) w telewizji Watykańskiej.

Z okazji tego święta składam serdeczne życzenia wszystkim bonifratrom, a także wszystkim osobom konsekrowanym, które współpracują z nami w realizacji naszej misji i są częścią Rodziny św. Jana Bożego. Ten dzień jest dla nas okazją do ponownego świętowania naszego powołania i dziękczynienia Bogu za dar konsekracji zakonnej w duchu św. Jana Bożego, naszego Założyciela. Serdeczne życzenia składam także wszystkim braciom, którzy w tym dniu obchodzą rocznicę profesji zakonnej.

Niedawno przesłaliśmy Wam list Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego z 18 stycznia 2021 r., w którym gratulowano wszystkim osobom konsekrowanym otrzymanego od Pana powołania do naśladowania Go w życiu zakonnym i zachęcano do przeżywania z radością i zaangażowaniem naszej konsekracji, zwłaszcza w czasie pandemii. Przytoczę tylko kilka krótkich słów z tego listu i zachęcam do przeczytania i rozważenia go w całości w tych dniach:

W Encyklice Fratelli Tutti papież Franciszek zaprasza nas do wspólnego działania, do ożywienia w każdym z nas „światowego pragnienia braterstwa” (nr 8), do wspólnego marzenia (nr 9), tak abyśmy „w obliczu różnorodnych i aktualnych sposobów eliminowania lub lekceważenia innych, potrafili odpowiedzieć nowym marzeniem o braterstwie i przyjaźni społecznej…” (nr 6)..... Tak więc, w horyzoncie tego marzenia, które zostaje oddane w nasze ręce, naszej pasji, naszej wytrwałości, dzień 2-go lutego będzie również w tym roku pięknym świętem, w którym pragniemy chwalić i dziękować Panu za dar naszego powołania i misji!

Minęło trochę czasu, odkąd ostatni raz pisałem o pandemii, która rok od jej wybuchu nadal mocno uderza w świat, a więc i w Zakon. Odnotowano około 100 milionów zarażeń i ponad dwa miliony sto tysięcy zgonów. Jesteśmy już w trakcie trzeciej fali i nadzieją, która ożywia się w nas obecnie, jest pojawienie się szczepionek, chociaż zaszczepienie całej populacji zajmie miesiące. Łączymy się z Papieżem Franciszkiem, który usilnie nawołuje do tego, aby szczepionki były dostępne w równej mierze dla wszystkich ludzi na całym świecie.

Na poziomie Zakonu, od początku pandemii do dzisiaj, zaraziło się 131 braci, a dziesięciu z nich zmarło. W odniesieniu do współpracowników mamy tylko częściowe dane, zaraziło się kilka tysięcy, trzech zmarło. Jeśli chodzi o osoby z COVID-19 leczone w naszych dziełach, jest ich wiele tysięcy i niestety jest też spora liczba zgonów. Prawdą jest, że generalnie, podczas drugiej i trzeciej fali nasze dzieła i ogólnie wszystkie szpitale, były lepiej przygotowane pod każdym względem. Ale mimo wszystko, z informacji, które do nas docierają i które wszyscy znacie, wiemy, że na świecie infekcje i zgony nadal rosną.

Problemy wciąż narastają również na poziomie społecznym, ekonomicznym i duchowym, co wiąże się z cierpieniem, samotnością i niepewnością. Coraz więcej osób znajduje się w niedostatku, nawet na tym najbardziej podstawowym poziomie. Dlatego nadal konieczne jest, abyśmy jako szpitalnicy towarzyszyli chorym i cierpiącym w każdym aspekcie, zwłaszcza tym osobom, które są najbliżej nas. Pamiętacie, jak mówiłem od początku pandemii, że nasz Zakon znajduje się w nagłej potrzebie charyzmatycznej, dlatego jest to dla nas wszystkich czas szpitalnictwa. Bądźmy Samarytanami dla tych, którzy „upadają” na drodze życia. Są oni naszymi braćmi i dziś, bardziej niż kiedykolwiek, jesteśmy wezwani do budowania marzenia o ludzkim braterstwie.

Jeśli chodzi o przebieg i dynamikę pracy Zarządu Generalnego, nadal większość naszych działań prowadzimy w sposób wirtualny, biorąc pod uwagę warunki i ryzyko, jakie stwarza pandemia, która generalnie zniechęca do podróży, zwłaszcza międzykontynentalnych. Jednak co miesiąc odbywają się Definitoria Generalne i wiele wirtualnych spotkań komisji i grup roboczych organizowanych przez Kurię Generalną. Jesteśmy w stałym wirtualnym lub telefonicznym kontakcie z przełożonymi prowincjalnymi, a działania zaplanowane w regionach są nadzorowane, zwykle za pośrednictwem odpowiedniego radnego odpowiedzialnego za dany region. W dalszym ciągu nie jesteśmy w stanie przeprowadzić generalnych wizytacji kanonicznych i nie przewidujemy ich wznowienia przynajmniej do września, dopóki pandemia na to nie pozwoli, a szczepienia nie osiągną poziomu umożliwiającego kontakty osobiste. Dlatego, jeśli zajdzie potrzeba wprowadzenia jakichkolwiek zmian, zarówno w terminach, jak i przebiegu wizytacji, niezwłocznie o tym poinformujemy.

Ważnym wydarzeniem, o którym chcę wspomnieć i o którym już większość z was wie, było Spotkanie Regionalne Ameryki Łacińskiej i Karaibów, które odbyło sie w dn. 25 i 26 stycznia. Podczas Spotkania miało miejsce połączenie Prowincji i Delegatur (w tym Brazylii), z całego regionu, w jedną Prowincję. Prowincja św. Jana Bożego Ameryki Łacińskiej i Karaibów została erygowana kanonicznie, jej zasięg geograficzny obejmuje cały region. Wybrano Definitorium Prowincjalne nowej Prowincji oraz Przełożonego Prowincjalnego, którym został br. Juan Carlos Tovar.

Biorąc pod uwagę warunki pandemii, Spotkanie nie mogło się odbyć w Limie (Peru), gdzie znajduje się siedziba Kurii Prowincjalnej, ale odbyło się w sposób hybrydowy w Bogocie (Kolumbia). Część braci i współpracowników była obecna w klinice Nuestra Seńora de la Paz w Bogocie, a pozostała grupa braci i współpracowników uczestniczyła za pomocą wideokonferencji.

To bardzo ważne wydarzenie dla całego Zakonu, zwłaszcza patrząc na rzeczywistość naszego Instytutu i jego przyszłość. Przeszliśmy długą drogę rozeznania, analizy i refleksji, braterstwa i szpitalnictwa pod przewodnictwem Ducha Świętego, której kulminacją jest utworzenie nowej Prowincji. Dziękujemy Bogu, gdyż z pewnością towarzyszył nam w tej drodze oraz dziękujemy wszystkim braciom i współpracownikom, którzy sprawili, że połączenie stało się możliwe.

Spotkanie to było zakończeniem kluczowego etapu, ale jednocześnie początkiem nowego, równie ważnego: teraz nadchodzi „chwila prawdy”, odnośnie wykonanej pracy. Jest to okazja dla Zakonu, a szczególnie dla Rodziny św. Jana Bożego w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach, aby nadal ożywiać szpitalnictwo Zakonu w tym regionie, będąc wiernymi tym, którzy nas poprzedzili w tej misji i wiernymi temu, o co prosi nas dzisiaj Duch Pana. Proszę całą Rodzinę Zakonu o modlitwę za ten „nowy podmiot”, który właśnie powstał, aby Pan, Dziewica z Guadalupe, św. Jan Boży, bł. Olallo i błogosławieni męczennicy szpitalnictwa z Kolumbii, towarzyszyli mu oraz zawsze go prowadzili, zwłaszcza na początku. Niech wszyscy Bracia i Współpracownicy pracują z pasją, radością, dyspozycyjnością i maksymalnym oddaniem w trakcie tego nowego etapu, który rozpoczyna się dla Zakonu w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach.

16 marca odbędzie się spotkanie poświęcone zjednoczeniu Prowincji Hiszpanii. Z powodu pandemii nadal nie możemy powiedzieć, w jakiej formie się odbędzie, prawdopodobnie również w sposób hybrydowy.

Myślę, że mimo ograniczeń wywołanych zwłaszcza przez pandemię, jest to piękny sposób na obchodzenie w tym roku XXV Światowego Dnia Życia Konsekrowanego, ciesząc się z zakończenia dwóch ważnych projektów, które przygotowywano od lat pod natchnieniem Ducha Świętego. W święto Ofiarowania Jezusa, w którym obchodzimy Dzień Życia Konsekrowanego niech to zachęci nas wszystkich do umocnienia i odnowienia również naszego powołania. Niech, jak to powiedziałem przy innych okazjach, wszyscy bracia św. Jana Bożego oświecają świat świadectwem szpitalnictwa, tak jak czynił to św. Jan Boży!

Zjednoczeni w Panu i w św. Janie Bożym przyjmijcie braterskie pozdrowienia.

Br. Jesśs Etayo

Przełożony Generalny