Św. Jan Grande, Święty tak odległy a jednak tak bliski

3 czerwca


Św. Jan Grande urodził się w Carmonie (Sewilla, Hiszpania) w 1546 roku. Był zakonnikiem o niezwykłej ludzkiej głębi i wielkiej mistycznej duchowości, uważanym wśród bonifratrów za pioniera nowoczesnej opieki, człowieka Bożego, w którym wiara i nauka znalazły doskonałą harmonię wyrażającą się w prostym językiem miłości i miłosierdzia. Żył w trudnym czasie, w którym przepaść między biednymi a bogatymi była przeogromna. Jan Grande zawierzył całe swoje życie Jezusowi. Podczas pierwszego etapu jego życia widzimy go jako pustelnika szukającego Boga w modlitwie i samotności; pustelnika wyjątkowego, uważnego na znaki czasu. Życie modlitwą i pokuta nigdy nie odcinały go od rzeczywistości, ani nie izolowały od reszty świata; wręcz przeciwnie, doskonale umiał dostrzec rzeczywistość bólu, cierpienia i marginalizacji w swoim otoczeniu. Tylko ludzie o głębokiej duchowości i szczególnej wrażliwości są w stanie zrozumieć rzeczywiste, egzystencjalne potrzeby ludzkiego życia. Możemy więc określić go jako prawdziwego mistyka szpitalnictwa, bowiem każde nowe dzieło Boże ma swoje źródło w mistycznym spojrzeniu na rzeczywistość.
 

„Jan Grzesznik”, jak sam się nazywał, przeszedł od życia pustelniczego do opieki nad ubogimi, chorymi, więźniami, najbardziej zepchniętymi na margines i nieuleczalnie chorymi w czasach naznaczonych głodem, epidemiami i straszną nędzą. Jego silny temperament duchowy, zdolności przedsiębiorcze i organizacyjne skłoniły go do podjęcia się reformy i reorganizacji opieki zdrowotnej w Jerez de la Frontera (Kadyks, Hiszpania), gdzie zajął zdecydowane stanowisko wobec nadużywania władzy oraz marnowania zasobów pochodzących ze zbiórek i darowizn na rzecz szpitali.

Swoje życie poświęcił apostolatowi miłosierdzia, „zarządzaniu” swoimi szpitalami i modlitwie, oddając się całkowicie Bogu. W wieku 54 lat, zaraził się dżumą niosąc pomoc chorym w Jerez de la Frontera (Hiszpania) i tam też wkrótce zmarł.

Został beatyfikowany przez Piusa IX 3 listopada 1853 r. i kanonizowany przez Jana Pawła II 2 czerwca 1996 r.

Z Postulatury Generalnej

 

Salva questo testoSegnala ad un amicoStampaTorna alla pagina precedenteTorna alla home page