Pobiegły powiadomić Jego uczniów!

DO WSZYSTKICH CZŁONKÓW RODZINY ŚW. JANA BOŻEGO

Kończąc Wielki Post przygotowujemy się do świętowania Wielkanocy. Z tej okazji pragnę przesłać całej Rodzinie św. Jana Bożego i wszystkim podopiecznym dzieł Zakonu, moje najserdeczniejsze życzenia wielkanocne, życząc, aby Zmartwychwstały Pan napełnił Was radością i nadzieją. Błogosławionych Świąt Zmartwychwstania Pańskiego!

Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia, Maria Magdalena i druga Maria poszły zobaczyć grób, w którym złożone było ciało Jezusa. Były smutne, bo ten, w którym pokładały nadzieję, ten, którego kochały, umarł. Wszystko wydawało się być skończone. Opłakiwały Go. Były w żałobie. Umarł w najgorszy sposób, potępiony przez władze polityczne i religijne, praktycznie sam, porzucony. Nie było nadziei. Zdarzyło się to tak niedawno, wciąż go kochały, nie mogły ani w to uwierzyć, ani zaakceptować.

Ale nie wyobrażały sobie, co zobaczą. Ich miłość i wiara w Jezusa doprowadziły je do przeżycia, które zmieniło ich smutek w radość, a żałobę w świętowanie. Najpierw słowa anioła: nie bójcie się... Jezusa Ukrzyżowanego nie ma tu, bo zmartwychwstał. Później spotkanie z samym Jezusem: Radujcie się... idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą.

Przed swoją śmiercią, gdy Jezus był jeszcze z nimi, zapowiedział, że zmartwychwstanie. To była prawda. Nie tylko wszystko nie było skończone, ale zaczęła się nowa era, nowe życie i nadzieja dla wszystkich, zwłaszcza dla tych najsłabszych i najbardziej potrzebujących. Żyje! Jego zmartwychwstanie jest bramą zbawienia dla ludzkości. Ani cierpienie, ani grzech, ani śmierć nie zatriumfują. Zwycięża życie. To wspaniała nowina, wielki dar, który przynosi nam Wielkanoc. Przeżyjmy ją z radością!

Kobiety pobiegły powiadomić Jego uczniów. Jest to reakcja tych, którzy przeżywają niesamowite doświadczenie radości: biec tak szybko, jak to możliwe, aby przekazać radosną nowinę swoim najbliższym. Tak uczyniły kobiety. Spotkały Zmartwychwstałego! On żyje! Jest to reakcja wywołana także przez wiarę i miłość do Jezusa. Z osób smutnych i zapłakanych, przemieniają się w pierwsze misjonarki, pierwsze głoszą radosną wieść, są pierwszymi świadkami zmartwychwstania Chrystusa.

Cóż za piękne doświadczenie dla kobiet, a potem dla uczniów. Wszyscy jesteśmy zaproszeni do przeżywania go, zarówno w czasie Wielkanocy, jak i zawsze, ponieważ Chrystus zmartwychwstał na zawsze. Możemy zawsze przeżywać to radosne doświadczenie spotkania ze Zmartwychwstałym, który pokonał śmierć. W życiu, na poziomie osobistym, społecznym, a także eklezjalnym, a nawet wewnątrz naszego Zakonu, przeżywamy wiele sytuacji, które prowadzą do zniechęcenia, frustracji, rozpaczy i smutku. Wydaje się, że nie da się nic zrobić, że siły, które szerzą cierpienie, grzech i śmierć, wciąż zwyciężają. Są powody by tak myśleć. Lecz spotkanie ze Zmartwychwstałym zmienia wszystko. Przede wszystkim przeważa siła paschalnej radości, życie triumfuje, jak zapowiedział Jezus wskazując drogę nadejścia Królestwa Bożego. Dlatego nie ma żadnego powodu, żadnego wytłumaczenia dla smutku i żałoby, chociaż często sytuacje bólu i śmierci wciąż się powtarzają. Nie obawiajcie się, nad tym wszystkim tryumfuje życie, które przynosi nam Chrystus Zmartwychwstały.

Podobnie jak kobiety, my również powinniśmy biec, aby głosić wszystkim tę dobrą nowinę. Nie ma czasu do stracenia. Jest wielu mężczyzn i kobiet, którzy jej nie znają lub którzy wątpią, żyjąc w smutku i żałobie, bez horyzontów, bez nadziei. W czasie Wielkanocy wszyscy, którzy jesteśmy częścią Rodziny św. Jana Bożego, jesteśmy wezwani do głoszenia radości wielkanocnej chorym i podopiecznym naszych dzieł. Jest to częścią naszego charyzmatu i naszej misji: być świadkami zbawienia i życia wiecznego, które przynosi nam zmartwychwstanie Chrystusa, pokazując tym, którzy cierpią, że choroba fizyczna, egzystencjalna lub duchowa nie jest naszym końcem, ale podobnie jak krzyż dla Jezusa, jest triumfem życia, światła i radości. Nie traćmy czasu, spieszmy mówić o tym i bądźmy żarliwymi świadkami radości, jaką przynosi Wielkanoc, będąc prorokami współczucia i ikonami Bożego miłosierdzia, jak o to niedawno prosił nas Papież Franciszek w swoim przesłaniu do Kapituły Generalnej.

Po zakończeniu LXIX Kapituły Generalnej rozpoczynamy nowe sześciolecie, podejmując nowe obowiązki, przygotowując plan pracy i program Zarządu Generalnego w oparciu o Kierunki działania zatwierdzone przez Kapitułę. Wkrótce prześlemy wszystkim prowincjom dokument, który zawiera Deklaracje Kapituły Generalnej i Program na nowe sześciolecie, które właśnie zaczynamy. Z taką samą radością i entuzjazmem, z jakim poszły kobiety, aby ogłosić uczniom zmartwychwstanie Jezusa, zachęcam was wszystkich, abyście przyjęli i głosili nowe kierunki działania opracowane na naszej Kapitule Generalnej, które będą ukierunkowywać życie Zakonu w następnym sześcioleciu, aby stawić czoła wyzwaniom, z którymi musimy się dziś zmierzyć, z wiernością charyzmatowi i misji naszego Instytutu, z nadzieją i życiem, które przynosi nam zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.

W imieniu Zarządu Generalnego i całej Rodziny Szpitalnej św. Jana Bożego w Kurii Generalnej, życzę RADONYCH ŚWIĄT ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO!

Br. Jesśs Etayo

Przełożony Generalny