Jan z Įvili, zwany apostołem Andaluzji, urodził się w 1499 roku w Almodóvar del Campo (Ciudad Real) i zmarł 10 maja 1569 w Montilli (Córdoba). Został beatyfikowany przez Leona XIII, a kanonizowany w 1970 przez Pawła VI. 7 października 2012 został ogłoszony Doktorem Kościoła przez Benedykta XVI. Pozostawił w spuściźnie trzy listy napisane do Jana Bożego, w których doradzał naszemu Założycielowi, jak postępować na drodze do doskonałości i w dziełach miłosierdzia. Castro, pierwszy biograf świętego Jana Bożego, opisuje mistrza z Įvili, w następujący sposób: ”wybitny mąż, magister teologii, światło i blask świętości, który roztropnością i wiedzą górował ponad wszystkich ówczesnych kaznodziejów, a za pośrednictwem jego dobrego przykładu i nauki, nasz Pan wzbudził w całej Hiszpanii wiele owoców w duszach, we wszystkich stanach ludzi. (...) Jego kazania były tak wspaniałe i sławne, że słuchało ich coraz więcej ludzi. Tak też było i tego dnia. Między innymi słuchał go Jan Boży” (rozdz. VII).