Duszpasterstwo Zdrowia i Socjalne
Św. Jan Boży
"Prawdziwy uczeń Chrystusa, Twego Syna. Tych, którzy nie mieli pożywienia i byli spragnieni, hojnie obdarzał żywnością i wodą, odziewał tych, którzy nie mieli ubrań, odwiedzał chorych, przyjmował pielgrzymów, pocieszał więźniów, dla wszystkich cierpiących był wsparciem i przewodnikiem". (Prefacja liturgii św. Jana Bożego).
Chcemy...
...głosić naszą posługą nadzieję Ewangelii.
Działamy...
... z poszanowaniem wiary i przekonań naszych chorych. Pomagamy im w odkrywaniu, poprzez cierpienie, sensu jaki ma dla nich życie.
Od samego początku duszpasterstwo służby zdrowia i opieki społecznej było sercem tożsamości Zakonu Szpitalnego. Św. Jan Boży zwracał wielką uwagę na opiekę duchową nad chorymi, którzy przebywali w jego szpitalu a Zakon kontynuował tę tradycję. W ostatnich dziesięcioleciach, duszpasterstwo służby zdrowia i opieki społecznej w Zakonie Bonifratrów odeszło od opieki skoncentrowanej tylko na opiece duchowej i przeszło do nowego modelu, charakteryzującego się duszpasterstwem wykwalifikowanym i precyzyjnie zorganizowanym, ukierunkowanym na zapewnienie opieki integralnej.
Nasze Konstytucje przypominają nam, że otrzymane powołanie wymaga od nas szczególnego zaangażowania w duszpasterstwo, które wyraża się w naszym świadectwie życia, głoszeniu Słowa i sprawowaniu sakramentów.
Zawsze charakteryzowała nas, także w duszpasterstwie, posługa otwarta na wszystkich, z całkowitym poszanowaniem dla przekonań i wiary każdego człowieka, a także zapewnienie opieki duchowej dla współpracowników i rodzin naszych podopiecznych. Ta sama otwartości prowadzi nas do tego, by mieć na uwadze także zapewnienie opieki duchowej tym, którzy wyznają inną wiarę oraz uczestniczenie w duszpasterstwie służby zdrowia i opieki społecznej w Kościołach lokalnych, w których realizujemy naszą misję.
My Bonifratrzy, wiemy, że gdy wypełniamy dobrze naszą posługę na rzecz chorych i potrzebujących ewangelizujemy poprzez szpitalnictwo i nasze świadectwo posługi już jest głoszeniem Królestwa Bożego.
Sakramenty są dla chrześcijan intensywnym doświadczeniem komunii z Panem Jezusem i przez nie Chrystus dotyka nas swoją Łaską. Duszpasterstwo jednak musi mieć wymiar ewangelizacyjny, otwierając się na różne sytuacje, musi także pamiętać o zachowaniu własnej drogi. To prowadzi nas do planowania duszpasterstwa bardziej zróżnicowanego i wykwalifikowanego, gdzie opieka duchowa nabiera nowego znaczenia, jako narzędzie rozwoju osobistego i duchowego.
Te doświadczenia doprowadziły nas do opracowania dokumentu o duszpasterstwie dla całego Zakonu, w którym znajdujemy istotne wskazówki do realizacji duszpasterstwa w stylu św. Jana Bożego.
Poprzez ten dokument chcemy dać nowy impuls działalności duszpasterskiej w naszych dziełach, zarówno jeśli chodzi o organizację, jak również, biorąc pod uwagę pluralizm religijny, o otwarcie na wymiar duchowy każdego człowieka. W tym nowym modelu pracy duszpasterskiej, do naszych zespołów wprowadziliśmy świeckich. Obecnie, w dziełach, zaczyna stawać się rzeczą normalną obecność osób posiadających odpowiednie przygotowanie, które są zaangażowane w sprawowanie opieki duchowej i religijnej.
Wciąż jest dla nas wielkim wyzwaniem przecieranie nowych dróg głoszenia Dobrej Nowiny, zwracając szczególną uwagę na różne konteksty, w których to przepowiadanie musi się skonkretyzować.
Jesteśmy ciągłymi pielgrzymami przemierzającymi drogi życia i Kościoła. Nie możemy z żalem oglądać się wstecz, lecz powinniśmy skupić się na teraźniejszości, starając się zawsze czynić dobro ludziom, którymi się opiekujemy, otwierając się z nadzieją na przyszłość. W ten sposób, posługa opieki duchowej i religijnej będzie mogła wnieść istotny wkład w model opieki integralnej, który nas wyróżnia.
Zakon angażuje się w to szczególne duszpasterstwo, kieruje do niego odpowiednich ludzi i przeznacza konieczne zasoby. Kapituła Generalna zaleciła, by działać z większym zaangażowaniem w poszczególnych regionach i to dotyczyło także duszpasterstwa służby zdrowia i opieki społecznej. Zostały utworzone grupy refleksji w czterech regionach Zakonu, koordynowane na szczeblu Kurii Generalnej przez specjalną komisję, aby wspólnie i niestrudzenie iść do przodu, realizując misję głoszenia Królestwa w tym szczególnym stylu, stylu św. Jan Bożego.
Regulamin Komisji ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia i Opieki Społecznej
2019
1. Nazwa Komisji
Generalna Komisja ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia i Opieki Społecznej
2. Cele ogólne Komisji
Ukierunkowywać i wspierać działalność duszpasterską całego Zakonu w każdym z naszych dzieł, zgodnie z modelem określonym w dokumencie «Duszpasterstwo w stylu św. Jana Bożego», promując różnorodną opiekę duchową w każdym z sektorów, w którym Zakon realizuje swoją misję.
3. Cele operacyjne i metoda pracy Komisji
Aby osiągnąć cel ogólny tej Komisji, zostały określone następujące cele operacyjne, które będą realizowane w trakcie tego sześciolecia:
a.- Poznać i wymienić się informacjami i priorytetami w działalności duszpasterskiej wśród różnych Regionów oraz wspierać inicjatywy pastoralne.
b. - Promować formację w zakresie duszpasterstwa służy zdrowia i opieki społecznej w różnych sektorach[1], na różnych poziomach[2] i w różnych obszarach[3].
c. Zachęcać do wdrażania dokumentu Duszpasterstwo w stylu św. Jana Bożego w strukturach, procesach i wśród ludzi.
d - Zachęcać do refleksji, studiów i badań nad kwestiami związanymi z opieką duchową i religijną.
e- Rozszerzać pracę w ramach sektorów[4].
f. - Promować kulturę szpitalnictwa, która zakłada zapewnianie opieki duchowej i/lub religijnej różnym podmiotom.
g. - Motywować do przestudiowania encykliki Laudato si z perspektywy duszpasterskiej i z punktu widzenia: godności ludzkiej, relacji z ludźmi i harmonii ze stworzeniem.
4. Utworzenie, mianowanie i odwołanie
Definitorium Generalne na XX posiedzeniu w dn. xxxxxxxx postanowiło utworzyć Komisję ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia i Opieki Społecznej na sześciolecie 2019-2024. Wybrani członkowie Komisji, których nominacja obowiązuje do następnej kapituły generalnej, to:
Br. Benigno RAMOS, przewodniczący.
Br. André SENE, sekretarz.
Br. Francis MANNAPARAMPIL, przedstawiciel Regionu Azji i Pacyfiku.
Pani Susana QUEIROGA, przedstawicielka Regionu Europy.
Pan Héctor Raśl VALENZUELA BECERRA, przedstawiciel Regionu Ameryki Łacińskiej.
O. Theodore SOSSOE, przedstawiciel Regionu Afryki.
Br. Tom OSORIO, przedstawiciel anglojęzycznego Regionu WEONA.
Dr Peter WEINHAPPl, Region Europy.
Br. Daniel GONZALEZ Region Ameryki Łacińskiej.
5. Członkowie
Członkowie nie będą pobierać żadnego wynagrodzenia za swoją pracę w ramach Komisji.
Koszty podróży zostaną pokryte przez prowincję, z której pochodzą członkowie[5].
6. Podkomisje
Na chwilę obecną, dla celów, które zostały przedstawione, nie jest konieczne tworzenie podkomisji. Będzie prowadzona współpraca z podkomisjami w różnych regionach.
7. Organizacja spotkań, rezerwacja auli/pokoi i logistyka
Kiedy Komisja ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia i Opieki Społecznej ustala datę spotkania lub innego wydarzenia, data ta musi zostać uzgodniona z Sekretarzem Generalnym, aby uniknąć nakładania się na inne spotkania lub wydarzenia.
Po ustaleniu daty, Sekretarz Generalny dokona, wspólnie z Przeorem z Nocetta, rezerwacji niezbędnych pokoi i/lub auli oraz zajmie się logistyką.
Sekretarz Generalny zaopiekuje się również przybyłymi członkami Komisji, a także zorganizuje transportu z/na lotnisko.
Sekretarz Generalny poinformuje również pana Pietro Cacciarelli o zaplanowanych spotkaniach. Pan Cacciarelli będzie odpowiedzialny za zorganizowanie potrzebnych tłumaczy.
8. Zwoływanie i częstotliwość spotkań
Przewodniczący Komisji ma za zadanie zwoływać spotkania i przygotowywać wstępny porządek obrad. Członkowie Komisji mogą zaproponować włączenie nowych tematów do porządku obrad. Ostateczny porządek obrad zostanie zatwierdzony na początku każdego spotkania przez wszystkich członków Komisji.
Przełożony Generalny ma prawo zaproponować tematy, które uzna za stosowne, aby włączyć je do porządku obrad.
Kopia listu zwołującego i porządek obrad zostaną przesłane do Sekretarza Generalnego.
Komisja ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia i Opieki Społecznej spotykać się będzie raz w roku, najlepiej w drugiej połowie roku.
Komisja może zaprosić osoby z zewnątrz, nienależące do Komisji, na całe spotkania lub ich część, jeżeli ich uczestnictwo zostanie uznane za przydatne do rozwiązania konkretnych problemów.
9. Protokoły i ich odbiorcy
Z każdego spotkania zostanie sporządzony przez Sekretarza protokół, który zostanie przedłożony Komisji do zatwierdzenia na następnym posiedzeniu. Protokół otrzymują:
- Przełożony Generalny
- Wszyscy członkowie Komisji.
- Sekretarz Generalny.
10. Organizacja wydarzeń i kongresów
Komisja nie zorganizuje żadnych nadzwyczajnych wydarzeń w tym sześcioleciu.
11. Opracowywanie dokumentów
Na podstawie refleksji i badań, które Komisja przeprowadzi podczas sześcioletniej kadencji, będzie można opracować dokumenty z możliwością przetłumaczenia ich na różne języki.
12. Przekazywanie informacji
Ważne jest, aby informować Rodzinę św. Jana Bożego o działalności Komisji ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia i Opieki Społecznej. Chociaż nie jest konieczne przekazywanie informacji z każdego spotkania na stronie internetowej Zakonu, należy jednak przedstawić przynajmniej krótkie sprawozdanie z pierwszego spotkania i za każdym razem, gdy Komisja kończy jakiś etap pracy. Sprawozdania te wraz ze zdjęciami należy przesłać do Sekretarza Generalnego, który zadecyduje o ostatecznej formie, w jakiej zostaną te informacje opublikowane.
Osobą odpowiedzialną za przekaz informacji nt. działalności prowadzonej przez Komisję ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia i Opieki Społecznej będzie br. André SENE (Sekretarz).
13. Kontakty Komisji ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia i Opieki Społecznej z innymi biurami i strukturami Kurii Generalnej
Z Rada Generalną kontakty zapewnia Sekretarz Generalny, który jest także Sekretarzem Komisji.
Z różnymi podkomisjami regionalnymi duszpasterstwa służby zdrowia i opieki społecznej kontakty zapewniają przedstawicie każdego regionu, którzy są członkami Komisji.
14. Regulamin[6]
Regulamin Komisji ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia i Opieki Społecznej został zatwierdzony przez Definitorium Generalne na posiedzeniu w dn. ... / ... / ....
Rzym, ./ ./ .
Br. Jesśs Etayo
Przełożony Generalny
[1] Pod pojęciem "sektory" rozumiemy: osoby niepełnosprawne, osoby nieuleczalnie chore, osoby chore psychicznie, osoby starsze, szpitale ogólne, opieka społeczna i współpracownicy.
[2] Pod pojęciem "poziomy" rozumiemy: dyrektorzy, kadra średniego szczebla i personel podstawowy.
[3] Pod pojęciem "obszary" rozumiemy: kościelny, konferencja episkopatu, diecezjalny, parafialny i międzyregionalny.
[4] Generalna Komisja ds. Duszpasterstwa zobowiązuje
się do rozwoju następujących sektorów:
Duszpasterstwo w zakresie
zdrowia psychicznego: Ameryka Łacińska
Duszpasterstwo osób niepełnosprawnych: WEONA
Duszpasterstwo w zakresie opieki socjalnej: EUROPA
[5] Zgodnie z kryteriami obowiązującymi w poszczególnych prowincjach.
[6] Zgodnie z wytycznymi Kurii
Generalnej, regulamin, po sporządzeniu, przed wejściem w życie, musi zostać
przedłożony Radzie Generalnej do zatwierdzenia.
