Szpitalnictwo jest dla mnie:

Szpitalnictwo, to postawa obecna od tysięcy lat we wszystkich kulturach i religiach. Zasadniczo uważane jest za obowiązek, wręcz prawo i dlatego – za cenne dobro, którego należy strzec.

Szpitalnictwo Zakonu Bonifratrów jest czymś więcej, stanowi zbiór jasno określonych, szczegółowo ustrukturyzowanych i obszernie opisanych zasad, reguł i działań.

Oczywiście definicje to nie wszystko, nie wystarczają, by zrozumieć szpitalnictwo, musi być ono przede wszystkim doświadczane. Ci, którzy są przyjmowani w dziełach bonifratrów mogą o tym zaświadczyć.

Szpitalnictwo jest przekazywane przez współbraci i współpracowników. Trzeba jednak uważać na pewne ryzyko: im więcej mówi się o szpitalnictwie, tym większe jest niebezpieczeństwo przekształcenia go w puste pojęcie, zepchnięcia go na drugi plan, zredukowania tylko do odczuć, czy sprowadzenia do czystej teorii.

Mimo postępującego sekularyzacji i dystansowania się ludzi od Kościoła, wspólnym celem braci, współpracowników i wszystkich innych członków rodziny św. Jana Bożego, powinno być dołożenie wszelkich starań, aby szpitalnictwo było żywym charyzmatem, który nie potrzebuje żadnej reklamy.