W ośrodku pełnię funkcję szefa działu kadr.

Wszystko ma sens i da się udźwignąć, jeśli to, co robimy, jest owocem naszego prawdziwego zaangażowania. Dzięki mojej pracy mogę każdego dnia realizować osobiste powołanie. Żeby dobrze spełniać obowiązki, muszę współpracować z szefami wszystkich działów, dzięki czemu widzę potrzeby na różnych płaszczyznach. W ten sposób mogę wspierać dobór i rozwój poszczególnych pracowników na ich stanowiskach pracy, proponując rozmowy oraz szkolenia. Chcę także angażować ich w charyzmat Zakonu tak, żeby nieustannie starali się podnosić poziom opieki w stosunku do wszystkich naszych podopiecznych, zgodnie z ich potrzebami.

Czuję, że to, co robię w miejscu pracy jest częścią mojego życiowego planu, dlatego postrzegam to zadanie jako osobistą realizację. Każdego dnia oddaję do dyspozycji moją wiedzę, zaangażowanie, moje wartości, żeby budować wspólną płaszczyznę dla potrzeb i oczekiwań współpracowników, podopiecznych i dzieła. To jest moje prawdziwe powołanie.