Mam na imię Ida Maria, jestem siostrą zakonną ze Zgromadzenia Sióstr Służebnic Miłosierdzia i Najświętszego Sakramentu. Utożsamiam się z charyzmatem szpitalnictwa, który współdzielimy z uczniami św. Jana Bożego, ponieważ łączy nas ta sama misja: być braćmi dla tych, którzy cierpią i są obok nas.

Za każdym razem, gdy wchodzę do pokoju osoby chorej, powtarzam sobie: “pamiętaj, że stąpasz po świętym miejscu i że Pan jest tutaj”. Pierwsze, czym obdarzam pacjentów, to uśmiech i serdeczne powitanie. Patrzę im w oczy, podchodzę i pełna szacunku zwracam się do nich po imieniu. Widzę, że ten prosty język miłości sprawia, że strach, niepokój i bezsilność, które przysparzają im cierpienia, mogą choć na chwilę zniknąć.

Codziennie doświadczam tego, że życzliwa otwartość i słuchanie, to najlepsze lekarstwa. Kiedy zbliżam się do cierpiącej osoby, nie jestem już tą samą osobą, dlatego, że moje serce rośnie i się przemienia. Wówczas uświadamiam sobie, że moje życie ma sens dzięki poświęceniu i służbie innym, zwłaszcza gdy dba się o drobne szczegóły.

Jestem szczęśliwa, mogąc nieść chorym czuły dotyk Boga. Dar wiary i wezwanie, by stać się częścią tej rodziny zakonnej, do której teraz przynależę i to, że mogę dzielić się miłością z ludźmi, których Bóg stawia na mojej drodze, sprawia, że czuję się spełniona w moim życiu.