Mam na imię Vincent. W czasie gdy studiowałem medycynę, moim marzeniem było stworzenie domu w którym mógłbym pomagać ubogim i opiekować się chorymi. Nosiłem w sobie to pragnienie aż do dnia, kiedy pewien franciszkanin zaprowadził mnie do Braci Szpitalnych św. Jana Bożego. Duchowość tego Zakonu zrobiła na mnie ogromne wrażenie i właśnie dlatego postanowiłem całkowicie poświęcić się Bogu. Chciałem, poprzez charyzmat szpitalnictwa Zakonu Bonifratrów, sprawiać, aby Jezus był realnie obecny w życiu potrzebujących, których spotkam na mojej drodze. Pomimo, że nie jestem w Zakonie zbyt długo, to gdy jestem z chorymi czuję fizyczny i umysłowy ból naszych pacjentów. Jestem odpowiedzialny za to, aby udzielić im chrześcijańskiej odpowiedzi na ich cierpienie. Moim modelem w tej pracy jest Jezus, który nie tylko uzdrawiał, ale także umarł na krzyżu za nas. Opiekując się starszymi braćmi, zgłębiając dokumenty Zakonu i historię życia św. Jana Bożego, jasno widzę, jak on podchodził do cierpienia starając się pomagać innym. Ci bracia, którzy poprzedzili mnie w tym Zakonie inspirują mnie do rozwijania mojego powołania szpitalniczego, które daje mi tak wiele szczęścia, kiedy widzę ulgę na twarzach naszych pacjentów.