Urodziłem się na archipelagu Andamany w 1978 roku. Ten archipelag położony jest 1300 km na południowy wschód od subkontynentu indyjskiego. Jestem trzecim z sześciorga dzieci. O powołaniu zakonnym zacząłem myśleć już w bardzo młodym wieku, jednakże później, w szkole podstawowej, starałem się wybić to sobie z głowy. Na początku szkoły średniej ta myśl ponownie do mnie powróciła, ale moi rodzice nalegali abym poszedł dalej na studia. Przed maturą nabrałem przekonania, że powinienem jednak wstąpić do zakonu i udało mi się przekonać także moich rodziców, abym poszedł do salezjanów. Nie była to jednak moja droga, wróciłem do domu po ok. sześciu miesiącach. Później, w trakcie obozu letniego, zainspirował mnie charyzmat braci zakonnych. Mój proboszcz dał mi adresy różnych zakonów braterskich, a ja zdecydowałem się, że napiszę do Zakonu Szpitalnego św. Jana Bożego. Postulat rozpocząłem w czerwcu 2003 r., a nowicjat w grudniu 2004 r. Pierwsze śluby złożyłem 8 grudnia 2006 r. W czasie mojej formacji początkowej coraz bardziej byłem zafascynowany dziełami szpitalnictwa prowadzonymi przez braci i współpracowników. Dzisiaj jestem niezmiernie wdzięczny Bogu, za jego przeogromną miłość i dar powołania. Dziękuję także za miłość i oddanie tych wszystkich, z którymi dzieliłem moją drogę życia: mojej rodzinie, przyjaciołom, bonifratrom w Indiach i na całym świecie.