Szpitalnictwo jest częścią mojego życia od chwili pierwszego spotkania z Rodziną św. Jana Bożego. Pierwszy raz spotkałem braci w 2005 roku w Malawi, stało się to dzięki przyjacielowi, który poprosił mnie bym mu towarzyszył gdyż wybierał się w odwiedziny do swojego brata, który przebywał w szpitalu psychiatrycznym w Malawi. Kiedy dotarliśmy na miejsce spotkałem brata Johna Bangsi, który miał wtedy dyżur. Rozmawiając z nim niezwykle zaciekawiło mnie jego świadectwo życia braterskiego w Zakonie św. Jana Bożego.

Wymieniliśmy się adresami i po 6 miesiącach korespondencji dostałem zaproszenie, aby wziąć udział w spotkaniu powołaniowym. Zdecydowałem się rozpocząć postulantat a później zostałem przyjęty do nowicjatu. Pierwsze śluby złożyłem w 2009 roku.

Dla mnie szpitalnictwo jest ofiarowywaniem samego siebie dla innych, w szczególności chorych i potrzebujących. Jestem szczęśliwy, że mogę być członkiem tej wspaniałej rodziny. Z Bożą pomocą i dzięki wstawiennictwu św. Jana Bożego kontynuujemy dalej jego dzieło pomocy chorym i potrzebującym.