"A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas" (J 1:14).

Drodzy Bracia i cała Rodzino św. Jana Bożego!

Słowa Apostoła napełniają nas zdumieniem - oto Bóg objawia swoją bliskość wobec całej ludzkości, a w szczególny sposób wobec najsłabszych, cierpiących i potrzebujących, by obdarzyć ich pocieszeniem i nadzieją. Jego słowa pełne czułości, bezinteresownej miłości i bezgranicznego miłosierdzia zdołały dotrzeć do serc wszystkich ludzi, nawet tych najbardziej oddalonych, bo pragnienie Bożej miłości przyćmiewa wszystkie inne pragnienia.

Boży wybór zawsze nas zaskakuje. On, "Tajemnica ukryta od wieków" (Kol 1:26), objawia się w grocie, zwykłej stajni, gdyż nie ma dla nich miejsca w gospodzie: tak oto narodził się Król królów, Jednorodzony Syn Boży, Zbawiciel świata. Położony w żłobie, na sianku wśród zwierząt. Poród w ekstremalnie trudnych warunkach. Józef i Maryja znajdowali się z dala od swojego domu, ponieważ wyruszyli z Nazaretu leżącego na północy Palestyny i podążali na południe z powodu spisu ludności zarządzonego przez cesarza rzymskiego - wielkiego i potężnego, który rządził z bogatych i luksusowych pałaców. Józef i Maryja nie mieli nawet gdzie się zatrzymać w Betlejem po bardzo męczącej podróży. Niestety, pomimo dwóch tysięcy lat historii chrześcijaństwa, wciąż jesteśmy świadkami przemocy, bólu i obojętności, które zdają się przeważać nad potężnym przesłaniem zbawienia i miłości, które Bóg objawił nam poprzez swoje narodziny.

Umiłowani, jezusowe doświadczenie ubóstwa, uniżenia i poświęcenia, było udziałem także naszego Założyciela, św. Jana Bożego, który wciąż zachęca nas do pozostania wiernymi naszej misji opiekuńczej na rzecz chorych, zepchniętych na margines, ubogich i potrzebujących.

Sposób, w jaki Bóg działa w Boże Narodzenie, wskazuje nam również drogę, którą winniśmy wybrać i podążać nią z odwagą. Mówi nam jasno, jakimi ścieżkami iść, aby kontynuować dzieło św. Jana Bożego, troszcząc się o siebie nawzajem, mając w sercu każdą osobę, która cierpi i jest w potrzebie.

Jak powiedziałem w przemówieniu zamykającym LXX Kapitułę Generalną, ".... w świecie zmieniającym się w bezprecedensowym tempie, ważne jest, aby powrócić do źródła naszego zaangażowania. Przesłanie Ewangelii i przykład naszego założyciela św. Jana Bożego, zapraszają nas do odważnego radykalizmu i promiennej prostoty". Aby to uczynić, musimy czerpać z autentycznego życia duchowego, karmionego modlitwą, rozeznaniem i braterskim wsparciem na co dzień. Razem żyjmy duchem naszej konsekracji chrzcielnej i zakonnej, aby każde nasze działanie nosiło ślad miłości Słowa.

Niech duch świąt Bożego Narodzenia otworzy nasze oczy i serca, i pozwoli dostrzec nowe oblicza ludzkiej bezbronności i cierpienia oraz podjąć skuteczne działania zgodne z charyzmatem św. Jana Bożego. Nie wolno nam przechodzić obojętnie obok człowieka; nasza uwaga musi skupić się przede wszystkim na osobach z problemami zdrowia psychicznego, najbardziej zepchniętych na margines, na bezdomnych, a także na tych, którzy znajdują się u kresu swojego życia. Niech nasza opieka wyróżnia się człowieczeństwem, pokorą i duchowością, w poszanowaniu godności i wolności każdej osoby. Drodzy bracia i świeccy współpracownicy, przyszłość naszego Zakonu będzie zależeć od naszej zdolności do ucieleśniania zasad i wartości szpitalnictwa z odwagą, szacunkiem, inkluzywnością i determinacją. Niech Duch Święty oświeca nas i umacnia, aby w każdym wymiarze naszej misji, jaśniała miłosierna miłość Chrystusa.

Najdrożsi, w to Boże Narodzenie Ojciec Święty Franciszek otworzy Jubileusz Zwykły roku 2025. W bulli ogłaszającej Rok Święty: "Spes non confundit", "Nadzieja zawieść nie może" (Rz 5, 5), papież napisał, że chce, aby nadzieja była centralnym przesłaniem tego Jubileuszu. My również, jako Rodzina św. Jana Bożego, chcemy rozpalać i podtrzymywać tę chrześcijańską nadzieję, która wypływa z miłości i przebitego serca Jezusa, miłości, z której św. Jan Boży czerpał, aby umieć patrzeć w sposób miłosierny i dawać nadzieję wszystkim, których spotkał. Uczyńmy tak, aby szpitalnictwo, które współdzielą bracia i współpracownicy, rozświetlało nadzieją nasze dzieła opiekuńcze, i by przynosiło obfite owoce dobra.

W imieniu własnym i Zarządu Generalnego życzę całej Rodzinie św. Jana Bożego i wszystkim podopiecznym naszych dzieł oraz ich rodzinom Wesołych Świąt Bożego Narodzenia i Szczęśliwego Roku Jubileuszowego 2025!

Brat Pascal Ahodegnon, O.H.